و عاقبت یک روز باورمان میشود که باید به جای همه لحظاتی که حرمت خلوصشان را زیر پا گذاشتیم ، کفاره بدهیم و حسرت بخوریم به دلی که میشد برای کسی بزرگتر، مهربانتر و عاشق تر بتپد ، اما به پای کسی ماند و شکست که ارزش نداشت...

این تلخ ترین لحظاتیست که حسرت ِ گذشته را خواهیم خورد و دلمان با تمام وجود "جبران" میخواهد...

+ پناه میبرم به تو، از همه کسانی که به جای تو به دلم راه دادم...