در هیچ جای دنیا، هیچ قانون نوشته شده ای وجود ندارد که بگوید تو مجبوری به کسی توضیح دهی که چرا حالت یک جور خاص است
و یا بغض کرده ای
و یا وسط ِخنده هایت یک نگاه ِ بی قرار موج میزند
یا چرا باید  یادآوری یک اسم
یک عطر
یک صدا
و یا یک پله از یک گورستان
تو را به جایی پرت کند که داشتی با تمام قدرت سعی میکردی با حفظ تقدس فراموشش کنی!

اما یک قانون نوشته شده ای برای من وجود دارد و آن هم این است که باید به کسی که درکی از درد تو ندارد بفهمانی که این دردی که تو به چشم هایت ساده می آید و قابل فراموشی و قابل التیام
کاری تر و سخت تر از آنی است که تصورش را میکنی
یک قانون ِ نا نوشته ای که برایم مسجل کرده آدم ها همیشه درکی جدای از درد ِ تو دارند...

 

.