تو را نه این‌که فراموش کنم

نه!

یک گوشه‌ای از همین گوشه‌ها فقط

خاک کرده‌ام.

گه گاهی سری می‌زنم به مزارت

فاتحه‌ای برایت می‌خوانم

و عبور می‌کنم...

و مواظبم حتی ذره‌ای از غبار ِ خاطراتت روی دلم ننشیند

که سنگینش کند

سردش کند.

دل سپردن به زندگان ِمرده مکروه است

جانت را کدر می‌کند

روحت را یخ!

این متن رو وقتی هفده سالم بود نوشتم
اون وقتا نمیدونستم وقتی بیست ساله میشم چقدر این کلمات برام واقعی میشن...