اندر حوالي بي ربط نوشتت:
کاش وقتي ميگيم:آهاي فلاني؟؟ به "خدا"سپردمت,رو لبامون خنده باشه و چشامون به مهر خدا؛ نه اينکه تو چشامون گريه باشه و دلمون به قهر خدا....
خدارو شکر که چند سايه به خداسپردمهايم همراه است با خنده هايم...
خواهم از خدايي که دل در قلمت کشت,سپردن هايت از سر عشق...