آدم ها را
نه از حرفهایشان بشناس
نه از کارهایشان

نه نگاه به به نگاهشان بینداز
نه کاری داشته باش به صورتشان...
 
تنها چشم بدوز به رویاهایشان...
عمــــیـ ــق و طولانی...

رویاهای هر آدمی تمام زندگی اش را میکشاند به جایی که فکرش را نمیکند...
اصلا گاهی اوقات در اوج ِ نرسیدن به رویاهایش چشم باز میکند و تمام ِ زندگی دود شده اش را می بیند...

برای شناخت آدم ها
همین که بدانم
در خلوت
و به یاد چه چیز
این رشته ی نامرئی رویا را می بافند
بس است...


+ حس غریبی دارم..

+نداری...
خبر ز حال من نداری...