ما با زخم هایمان زندگی میکنیم

زندگی میکنیم تا مبادا یادمان برود که بزرگ شدن بهای سنگینی دارد

زندگی میکنیم تا فراموش نکنیم باید بعد از هر شکست ، خاطرات را رها کرد و گذشت...و فقط گذشت...

و در این دنیا

به هیچ حرفی

جز حرفهای"او" دل نبست... که او کافیست برای تمام لحظه ها...

پ.ن:این نفس های گرم اسفند شدیدا مرا محتاج به خلوت کرده...خلوتی که فقط و فقط من باشم و او...او که وعده همراهی اش ، آرامم میکند...