نه دستم به قلمم میرود

نه نگاهم به دیدن

نه حوصله ام به رفتن...

و نه حتی دلم

به دوست داشتن...

خسته ام...

یک گوشه ای نشسته ام و فقط روز میشمارم

صد و بیست

صد و بیست و یک

صد و بیست و ...

کی میخواهد تمام شود این خستگی؟