اینکه دل ِ من از همان ساعات ابتدایی رمضان به طرز خیلی خیلی عجیبی میگیرد و تنگ میشود و مدام با من سر ِ جدال دارد ، احتمالا ناشی از یک امر فطری است که مختص به امسال و پارسال و چندین سال قبل نیست و با هیچ چیز و هیچ کس هم این حجم ِ دلتنگی پر نخواهد شد و من باید در تمام رمضان این حس را به دوش بکشم و آخر ِ ماه که شد به مصیبت و سختی از آن دل بکنم و بدانم که بهترین اتفاق ممکن همین دلگیری ِ رمضانیه باشد و من ...
بی خیال
رمضان ِ تنهایی ِ دلگیر ِ قشنگم آمده
و من خوشحالم که میتوانم دوباره نفس هایم را میان ثانیه هایش بگذرانم...